Reinier van Dantzig Voedselpark

Onze reactie op de ingestuurde brief van wethouder van Dantzig in het Parool op 24 maart 2023

Het Reinier van Dantzig Voedselpark

Blij verrast waren we om vandaag (24 maart) in het Parool een ingezonden brief van wethouder van Dantzig te lezen waarin hij de situatie in de Lutkemeerpolder adresseert. Het getuigt van grote bestuurlijke moed dat hij over deze kwestie in gesprek wil gaan met de burgers van Amsterdam.

Dan wat betreft de inhoud van de brief die de wethouder vandaag in het Parool liet publiceren. We komen veel oud nieuws tegen en tevens worden een aantal zaken naar voren gebracht die a. nogal kort door de bocht zijn en b. een verkeerd beeld van de werkelijkheid schetsen.

Grootste stadslandbouwproject van Nederland

Laten we met het goede nieuws beginnen. De wethouder heeft inderdaad het plan opgevat om 12 hectare voor stadslandbouw in te zetten. Wat hij hier niet bij vermeldt, is dat deze grond als sinds de 19e eeuw een landbouwbestemming heeft. De suggestie dat er landbouwgrond ‘bij komt’ is onzin; voor zijn bedrijventerrein verdwijnt alleen maar landbouwgrond. De beste, meest vruchtbare landbouwgrond van Amsterdam nog wel.

Van Dantzig verwijst ook vaag naar grond in de aangrenzende polder. Maar die grond is juist veel minder vruchtbaar, slecht bewerkbaar en kent grote problemen met de waterhuishouding. Ongeschikt als landbouwgrond.

Sjoemelgroen

De wethouder spreekt over één van de duurzaamste bedrijventerreinen van Nederland. Hoe hij dat durft te zeggen over bebouwing op 5 meter onder zeeniveau, in de diepste polder van Amsterdam, is tenenkrommend. Een prachtige polder die een cruciale waterbergende functie voor de stad kan vervullen, wordt straks voor het grootste deel verhard door asfalt, beton, staal en kunststof. Het is 2023 maar de gebouwen krijgen géén groene daken. De duizenden bomen waar de wethouder over spreekt zijn een doekje voor het bloeden, als je het afzet tegen de natuur die eerst vernietigd wordt. Die kunnen wat ons betreft dan ook in de categorie ‘sjoemelgroen’, net als de plastic sportvelden die de wethouder in de Hoofdgroenstructuur meetelt als natuur.

Wij vragen ons hardop af of je überhaupt van een duurzaam en circulair bedrijventerrein kunt spreken. Maar dat is weer een andere discussie.

Broekzak, vestzak

22 jaar geleden is op corrupte wijze het bestemmingsplan gewijzigd van agrarisch naar bedrijventerrein. Dit is geen geheim maar wat ons betreft wel een extra reden om kritisch naar de huidige plannen te kijken. Wij snappen dat het gemeentebestuur met die erfenis zit opgescheept maar dat betekent niet dat je met de kennis van nu een slecht besluit niet kunt terugdraaien. Dat gaat de gemeente echter – op korte termijn – veel geld kosten. En daar zit het grootste probleem.

De gemeente dacht ooit slim te zijn en verkocht via een juridische constructie in feite Amsterdamse grond aan Amsterdam. Broekzak, vestzak dus. Deze grond ging vervolgens voor miljoenen de begroting in en werd jaarlijks ook nog eens fors geïndexeerd. De gemeente rekent zich met het bedrijventerrein al rijk. Maar vergeet daarbij de maatschappelijke kosten mee te rekenen die het vernietigen van de polder met zich mee brengen. Die wentelen we nu af op toekomstige generaties, onze kinderen en kleinkinderen.

Enkele voorbeelden van deze maatschappelijke kosten:

  • Er zijn forse ingrepen nodig in de lokale verkeerssituatie om het zware vrachtverkeer vanuit het distributiecentrum te faciliteren. Het gaat hierbij om miljoeneninvesteringen.
  • Het distributiecentrum heeft een enorme energievraag, en wekt zelf géén stroom op. Dat betekent dat netbeheerder Liander via een ondergrondse boring van 6km dikke stroomkabels gaat aanleggen om deze bedrijven van energie te voorzien. Wederom een miljoeneninvestering voor een handvol bedrijven zonder vitale functie.
  • Vruchtbare landbouwgrond wordt opgeofferd om er grijze dozen van 12 meter hoog en 300 meter lang neer te zetten. In een tijd dat we praten over een landbouwtransitie, gaat Amsterdam haar laatste landbouwgrond vernietigen.
  • Kostbare en schaarse natuur met een belangrijke functie voor behoud van biodiversiteit, klimaatadaptatie en volksgezondheid. Het is er straks niet meer.

Uiteindelijk betalen u en wij bovenstaande kosten samen.

Dus hoe mooi de plannen van de wethouder op papier ook klinken, in werkelijkheid wordt hier natuur vernietigd die we niet kunnen missen ten faveure van grijze dozen. Wat eenmaal weg is, komt niet meer terug. Daar gaan een paar fruitbomen en een waterpark niks aan veranderen.

Het alternatief

Maar wij bieden nu al meer dan een jaar een concreet, economische levensvatbaar alternatief in de vorm van Voedselpark Amsterdam. Jaarlijks kunnen we op deze grond voor duizenden Amsterdammers biologisch voedsel verbouwen, op steenworp van de stad. Geen vliegtuigen en vrachtwagens meer vanuit verre oorden. Nee, gewoon binnen de gemeentegrens.
Voedselpark Amsterdam is meer dan een hersenspinsel. Er is een plan. Vele ondernemers zijn geïnteresseerd om in ons project te stappen en er een succes van te maken. Wij wachten alleen nog op een gesprek met de wethouder.
En wij zijn bereid om een handreiking te doen. In ruil voor een goed gesprek met de wethouder zullen we het Voedselpark vernoemen naar de wethouder die het mogelijk maakte.

Het Reinier van Dantzig Voedselpark. Dat klinkt toch als muziek in de oren.

Geef de bodem jouw stem

Steeds meer mensen beseffen hoe belangrijk een groene leefomgeving is. Een gezonde bodem is daarbij van vitaal belang. Daarom zijn we onlangs de campagne ‘Geef de bodem jou stem’ begonnen. Bekijk hier hoe jij een steentje kunt bijdragen aan een gezonde bodem en een groenere stad >> https://voedselparkamsterdam.nl/geef-de-bodem-jouw-stem/