Verdozing in Nederland

Natasha Hulst is actief bij Voedselpark Amsterdam en verbaast zich over de verdozing. Daarover schreef ze dit opiniestuk.

Sinds ik me inzet voor Voedselpark Amsterdam heb ik me verbaasd over ogenschijnlijk onstuitbare opmars van de XXL distributiecentra door het hele land. Als je googled op #verdozing dan vind je een veelvoud van lokale actiegroepen en overal hetzelfde desperate verhaal.

Er zijn burgerinitiatieven in Doesburg, Tilburg, Horst aan de Maas, Geurts, Breda, Assen om maar een paar te noemen. Burgers die proberen hun leefomgeving te redden en zich jarenlang verzetten tegen hun eigen gemeente. Het doet me een beetje denken aan de wanhoop van de mensen in het Gronings aardbevingsgebied waar er ook jaren lang te weinig aandacht voor was.

Maar waarom? Onderstaand artikel uit april dit jaar legt het uit: “Voor gemeenten kan de verkoop van grond erg aantrekkelijk zijn. De eenmalige inkomsten van die verkoop en de onroerendezaakbelasting zijn een welkome aanvulling op een krappe gemeentebegroting. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten heeft begrip voor die krapte, maar spreekt van een ‘verkeerde prikkel’. “Het is de vraag of zo’n distributiecentrum een meerwaarde heeft voor de gemeenschap, het landschap en de werkgelegenheid”, zegt een woordvoerder.”

Eigenlijk is het logisch dat er zo veel burgers zich verzetten want Nederland kreeg in de afgelopen vijftien jaar 27,5 miljoen vierkante meter aan distributiecentra bij. Die bestemmingsplannen van de nog te bouwen dozen gaan nog veel vaker ten koste van groen: in 90 procent van de gevallen betreffen ze onbebouwde stukken grond of weilanden.

Volgens vastgoedinvesteerders was 2021 een recordjaar voor de bouw van logistiek vastgoed. De investeringen in logistiek vastgoed bedroegen 5,3 miljard euro, zo blijkt uit cijfers van CBRE, een adviesbureau voor commercieel vastgoed.  Dit zijn grotendeels internationale investeerders zoals HighBrook Investors die geregistreerd staat in Manhattan en binnen 2 jaar een portfolio heeft opgebouwd van 1 miljard in distributievastgoed in Nederland.

Er lijkt tegelijkertijd verrassend weinig gecoördineerd verzet vanuit de grote milieuorganisaties. Een snelle search op Milieudefensie en Greenpeace levert niets op. Het meeste verzet lijkt naast de lokale actiegroepen te komen uit de professionele RO hoek van landschapsarchitecten, Rijksbouwmeester en wat lokale politici.

Nu heb ik een paar vragen:
1) Waarom is dit niet een groter issue binnen de duurzame/natuur gemeenschap?
2) Als je mensen kent die zich wel inzetten voor dit probleem zou je die hier kunnen taggen?
3) Ken je succesverhalen van burgers die het tij weten te keren? Of zelfs prachtig mooie distributiecentra die echt duurzaam zijn en het landschap verrijken?
4) Is al dat online shoppen, sameday delivery en gratis onbeperkt retour zenden echt zo belangrijk? Willen we daar onze leefomgeving voor opofferen?

#Tip: Koop beter niets online om de opkomst van al die hyper-efficiënte megadistributiecentra te stoppen.