Zondag 4 september was ik voor het eerst in de Lutkemeerpolder, op en rondom biologische boerderij De Boterbloem. Daar kreeg ik, samen met een groep andere geïnteresseerden, een inspirerende rondleiding van vrijwilliger Iris.
We bezochten het educatiegebouwtje van gebiedseigen grondstoffen, zoals hout klei en stro, kwamen langs een afdak waar strengen knoflook te drogen hingen, liepen door de prachtige hoogstam boomgaard, over het fietspad naar het aangrenzende land, waar inmiddels een asfalt weg is aangelegd om het geplande distributiecentrum te ontsluiten.
Ik vond dat een triest aanblik, wetende dat op deze grond, al heel lang biologisch werd verbouwd en dat er duizenden Amsterdammers voorstander van zijn om deze plek zijn agrarische bestemming te laten behouden en er een Voedselpark aan te leggen. Dit Voedselpark zou ruimte bieden voor educatie, recreatie en voedselvoorziening voor nabijgelegen Amsterdamse wijken.
Tot slot van de rondleiding mochten we de tunnelkassen zien en een stuk van het akkerland, waar de grond er zichtbaar gezond uitziet, omdat deze – anders dan in de intensieve landbouw – zoveel mogelijk met rust wordt gelaten, zodat het bodemleven kan zorgen voor een natuurlijk evenwicht, dat meststoffen en bestrijdingsmiddelen overbodig maakt.
Onbegrijpelijk dat de gemeente en Schiphol in deze tijd, waarin wereldwijd de bodem verarmt en de aarde opwarmt, het plan van een voedselpark in de Lutkemeer niet omarmen en in plaats daarvan kiezen voor de aanleg van een distributiecentrum.
Door: Ingrid Zwart, een sympathisant van Voedselpark Amsterdam